ในตอนแรกของซีรีส์ออริจินัล Disney+ เรื่อง “Light Shop” อาจดูเหมือนเป็นซีรีส์ลึกลับสยองขวัญ แต่ภายใต้ความระทึกขวัญอันน่าสะพรึงกลัวของเนื้อเรื่องที่ชวนขนลุกนั้น กลับแฝงข้อความที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ต่าง ๆ ของคนรักที่กำลังจะตาย
“ผมไม่คิดว่าซีรีส์เรื่องนี้เป็นงานประเภทที่ขับเคลื่อนด้วยอารมณ์ของนักแสดงครับ ข้อความมาก่อนแล้วถึงจะเป็นในส่วนของตัวนักแสดงครับ” จูจีฮุน (Joo Ji Hoon) ตัวเอกของซีรีส์เรื่องนี้กล่าวกับสำนักข่าว The Korea Times ระหว่างการสัมภาษณ์ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งในกรุงโซล เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา
ซีรีส์ 8 ตอนซึ่งดัดแปลงมาจากเว็บตูนในชื่อเดียวกันของ คังฟูล (Kang Full) ผู้สร้างเดียวกับ “Moving” เล่าเรื่องราวของกลุ่มคนแปลกหน้าที่กำลังจะตาย ซึ่งถูกดึงดูดไปยังร้านโคมไฟที่ตั้งอยู่ในตรอกซอกซอยที่มืดมิด จองวอนยอง (จูจีฮุน) เจ้าของร้านที่ระมัดระวังตัวอยู่ตลอดทำหน้าที่เฝ้าร้านโคมไฟซึ่งถือครองกุญแจสู่อดีต ปัจจุบัน และอนาคตของคนแปลกหน้าเหล่านี้
จูจีฮุน ตกลงรับบทในซีรีส์เรื่องนี้อย่างไม่ลังเล เขากล่าวว่า
“ผมเป็นแฟนตัวยงของนักเขียนคังครับ ผมอ่านเว็บตูนทุกเรื่องของเขามาตั้งแต่เด็ก และผมก็ชอบพล็อตเรื่องที่เขาสร้างขึ้นมากจริง ๆ … ในโปรเจ็คต์นี้ไม่มีตัวละครรองเพราะตัวละครแต่ละตัวมีเรื่องราวเป็นของตัวเองครับ เรื่องราวเหล่านี้จะเชื่อมโยงกันและผลักดันให้พล็อตเรื่องดำเนินต่อไปได้ในที่สุดครับ”
“ในฐานะนักเขียน เขาสร้างเรื่องราวอย่างขยันขันแข็งโดยใส่ตัวเองเข้าไปในตัวละครแต่ละตัวโดยไม่ทำให้ใครรู้สึกแปลกแยก และผมชอบมุมมองที่อบอุ่นของนักเขียนคังครับ”
จูจีฮุน รับบทเป็นเจ้าของร้านโคมไฟลึกลับที่เก็บงำอดีตอันเจ็บปวดเอาไว้ เพื่อช่วยชีวิตลูกสาว เขาได้เสียสละตัวเองเพื่อทำหน้าที่ดูแลร้านแห่งนั้นซึ่งอยู่ระหว่างชีวิตหลังความตายและโลกแห่งความจริง ในขณะที่ดูแลร้าน เขาได้พบกับคนแปลกหน้ามากมายและช่วยพวกเขาเลือกชะตากรรมก่อนตาย
จูจีฮุน ตีความตัวละครของเขาในฐานะผู้สังเกตการณ์ โดยมุ่งเน้นไปที่การค้นหาสมดุลที่จำเป็นในการช่วยเหลือผู้คนที่แวะเวียนมาที่ร้านของเขา
“แทนที่จะคิดว่าตัวละครของผมเป็นบุคคลใดบุคคลหนึ่ง ผมคิดว่าเขากำลังสะท้อนมุมมองของผู้กำกับและผู้ชมครับ และแทนที่จะมุ่งเน้นไปที่วิธีที่ผมจะแสดง ผมได้เน้นไปที่การถ่ายทอดสิ่งต่าง ๆ ในฉากผ่านการโต้ตอบกับตัวละครแต่ละตัวที่อยู่ตรงหน้าผมครับ” เขาอธิบาย
“ร้านโคมไฟเป็นตัวขับเคลื่อนเนื้อเรื่องในฐานะเจ้าภาพซึ่งจะมีแขกรับเชิญแวะเวียนกันมา โดยแต่ละคนก็มีจังหวะชีวิตและคาแรคเตอร์ที่แตกต่างกัน… ดังนั้นไม่มีอะไรที่ผมจะสามารถเตรียมพร้อมด้วยตัวคนเดียวได้ครับ ผมต้องหารือกับแขกรับเชิญแต่ละคนและผู้กำกับอยู่ตลอดโดยเฝ้าติดตามและปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์นั้น ๆ ครับ”
จูจีฮุน เล่าว่าเขาได้สัมผัสกับอารมณ์ที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในการแสดงฉากที่สะเทือนอารมณ์ซึ่งเขาต้องร้องไห้เมื่อรู้ว่าเขารอดชีวิตจากอาคารถล่มเพียงลำพังโดยไม่มีลูกสาว ช่วงเวลาแห่งความหายนะนี้ทำให้เขาต้องกลายมาเป็นเจ้าของร้านในที่สุด
“มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดครับ ถ้าผมจำไม่ผิดมันเป็นอารมณ์ที่ผมได้สัมผัสเป็นครั้งแรก ก่อนหน้านั้น การแสดงความเศร้าโศกจะเกี่ยวข้องกับอารมณ์ของผมเอง เป็นความโศกเศร้าที่ผมรู้สึก แต่นี่ไม่ใช่ความเศร้าของผม แต่เป็นอารมณ์ของความรู้สึกที่ว่า ‘ผมจะทำอย่างไรดี ลูกสาวของผมไม่มีทางสู้ได้เลย’ —เป็นความรู้สึกเห็นอกเห็นใจครับ” เขากล่าว
“ไม่ใช่ว่าผมเศร้า แต่เป็นเพราะผมรู้สึกกังวลอย่างมาก (จนสะอื้นไห้) มันรู้สึกแปลกทั้งตอนที่ผมแสดงและแม้กระทั่งหลังจากแสดงเสร็จ ผมคิดว่าผมเคยรู้สึกถึงอารมณ์แบบเดียวกันนี้มาก่อนครับ”
