รีวิว Target ทาร์เก็ต เป้าเชือด – หากพูดถึงโลกออนไลน์ที่ทุกอย่างในโลกเสมือนจริงนั้นเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ชนิดวินาที ต่อวินาที “การขายของ” น่าจะเป็นหนึ่งในธุรกรรมที่เกิดขึ้นบ่อยมากที่สุด แบบที่นับจำนวนกันไม่ถูกเลยว่าในหนึ่งนาทีมีการ ซื้อ-ขาย สำเร็จไปแล้วทั้งหมดกี่ครั้ง สร้างเม็ดเงินจำนวนมหาศาลได้ทั่วโลกขนาดไหน และหนึ่งในสินค้าที่ได้รับความนิยมไม่แพ้ของมือหนึ่งชั้นนำในห้าง ก็คือของ “มือสอง” ที่มีจุดเด่นเรื่องราคาถูก แถมยังสภาพใหม่มาก เมื่อเทียบกับการเสียเงินไปกับสินค้ามือหนึ่งที่ราคาต่างกันหลักหมื่นก็ถือว่าคุ้มค่าที่จะลองเสี่ยงดู เพราะถ้าฟลุ๊กช้อปปิ้งได้ของที่ทั้งดี แถมราคาถูก ก็เหมือนได้ประหยัดเงินในกระเป๋าไปแล้วหลักพันถึงหมื่น
“ทาร์เก็ต เป้าเชือด” ฉลาดที่จะเลือกเริ่มต้นเรื่องราวจากแนวคิดนั้น ด้วยการพาเราไปสำรวจชีวิตของตัวละครหลักอย่าง “ซูฮยอน” รับบทโดย ชินฮเยซอน (Shin Hye Sun) สาวออฟฟิศบริษัทก่อสร้าง ที่เพิ่งย้ายของเข้ามาอยู่ในอพาร์ทเมนต์แห่งหนึ่งเพียงลำพัง ชีวิตของเธอหากมองภายนอกก็ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรที่แตกต่างไปจากชีวิตของคนทั่วไปมากนัก นอกเสียจากห่วยของผู้รับเหมาที่ทำงานผิดไม่เหมือนกับที่คุยกันไว้ พอหอบเอาปัญหาเรื่องงานไปบอกเจ้านาย เขากลับเอ่ยปากเรียกเธอแทนชื่อว่า “ที่รัก” จนเธอรู้สึกอึดอัดต่อหน้าเพื่อนร่วมงาน แต่ดูเหมือนว่าความซวยของ ซูฮยอน จะไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เพราะเครื่องซักผ้าเจ้ากรรมดันเกิดจะมาเสียเอาในช่วงเวลาที่ชีวิตยังเต็มไปด้วยความวุ่นวาย จัดการอะไรก็ยังไม่ลงตัว เรียกว่าอยู่ในช่วงที่ประหยัดอะไรได้ก็ควรจะประหยัด เธอเลยตัดสินใจเลือกหาเครื่องซักผ้ามือสองจากแอปช้อปปิ้งชื่อดัง ที่ในเวลาเดียวกัน ณ อีกฟากหนึ่งของเมือง ร่างของชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของเครื่องซักผ้าตัวจริง นอนตายอยู่ในตู้แช่แข็งมานานหลายวันแล้ว ในห้องเช่าที่คนร้ายยึดเอาไปใช้เป็นฐานปฏิบัติการต้มตุ๋นเหยื่อรายต่อไป
อ่านมาถึงตรงนี้ หลายคนอาจจะคิดว่า นางเอกถูกหลอกให้ไปรับของแล้วเกิดเรื่องราวขึ้นต่อจากนั้นหรือเปล่า? แต่จุดพลิกผันของ “ทาร์เก็ต เป้าเชือด” คือ เราจะเห็นกระบวนการตั้งแต่ซื้อของ จ่ายเงิน ไปจนถึงฉากที่ของมาส่งพร้อมกับช่างที่นัดมาติดตั้งถึงบ้าน เฉลยความจริงให้ ซูฮยอน รู้ว่าเธอตกเป็นเหยื่อของมิจฉาชีพเข้าแล้ว ชีวิตที่มีความเครียดสะสมเป็นทุนเดิมของเธอก็เลยถึงจุดที่ทนอยู่เฉยไม่ได้อีกต่อไป
ซูฮยอน ตัดสินใจเข้าไปแจ้งความกับ “สายสืบนา” นายตำรวจแผนกคดีอาชญากรรมไซเบอร์ รับบทโดย คังแทโอ (Kang Tae Oh) สำหรับเขานี่ไม่ใช่เคสแรกที่มีคนโดนหลอกแบบนี้ เขาแจ้งจำนวนคดี กับระยะเวลาที่ต้องรอการสืบสวนให้ ซูฮยอน ทราบตามหน้าที่ แน่นอนว่าเรื่องพวกนี้ต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะมีความคืบหน้า เธอกลับบ้านพร้อมกับความคิดที่จะตามหาตัวสวะสังคมรายนี้ให้ได้ด้วยตัวเอง แน่นอนว่าแพทเทิร์นในการหลอกของมันคงไม่เปลี่ยนไป
“ขายของมือสองด่วน เพราะเจ้าของจะย้ายไปต่างประเทศ”
นี่คือข้อความเชิญชวนที่มันใช้ในการหลอกเหยื่อด้วยชื่อไอดีใหม่ ที่เปลี่ยนทันที หลังจากหลอกเหยื่อรายก่อนหน้าสำเร็จ ถึงตรงนี้ หนังเหมือนจะให้เราเห็นความสำเร็จจากความพยายามในการตามล่ามิจฉาชีพด้วยตัวเองมาตลอดหลายวันของ “ซูฮยอน” ก่อนที่บทจะเปลี่ยนโหมดไปสู่ความน่ากลัว สมกับชื่อเรื่อง “ทาร์เก็ต เป้าเชือด” ที่ค่อย ๆ เพิ่มระดับความหวาดระแวงภัยคุกคามนอกบ้าน ไล่ไปตั้งแต่ มีคนแอบแฮ็คเข้าบัญชีซื่อ-ขายของเธอ โพสต์หลอกคนอื่นว่าแอคนี้จะแจกของฟรี เอาเบอร์โทรส่วนตัวของเธอไปสั่งอาหารจากหลายร้านแล้วให้มาส่งที่ห้องของเธอ หนักสุดถึงขั้น โพสต์บอกรหัสเข้าห้องเธอ แล้วเอาไปแจกให้ผู้ชายตามมาหาถึงหน้าประตูบ้าน เรียกได้ว่าจังหวะนี้ใครอาศัยอยู่ตัวคนเดียว ชอบ CF ของจากร้านค้าออนไลน์ ต้องมีหลอนการช้อปของมือสองกันบ้างไม่มากก็น้อย
แต่นอกเหนือจากความหลอนระดับโรคจิตของฆาตกรายนี้แล้ว ความสนุกของเรื่อง Target คือ การค่อย ๆ ปล่อยตัวชี้นำให้ผู้ชมเข้าใจไปว่าตัวละครนั้น ตัวละครนี้ อาจจะเป็นฆาตกร ใครบางคนที่รู้จักตัวของเธอดี ยิ่งว่าที่เธอรู้จักตัวเอง ใครบางคนที่อาจจะเป็นหัวหน้าจอมคลั่งรักที่พยายามตามจีบเธอตั้งแต่ที่ทำงาน ไปจนถึงที่บ้าน ใครบางคนที่อาจจะเป็นพนักงานเดลิเวอรี่ หรือแม้แต่เป็น “ตำรวจ” ที่กลางคืนใส่หน้ากากเป็นฆาตกร นั่งอยู่หลังคอมคอยปั่นหัวผู้คนที่ตัวเองไม่ชอบหน้า ไม่ว่าจะเดาไปทางไหน ความเป็นไปได้ที่หนังใส่สัญลักษณ์และคอยบิ้วท์บรรยากาศมาให้ก็ดูน่าคล้อยตามไปหมด ว่าคน ๆ นี้ มีโอกาสจะเป็น “ฆาตกรตัวจริง”
และอีกหนึ่งตัวละครในหนังเกาหลีระทึกขวัญเรื่องนี้ ที่ไม่พูดถึงไม่ได้ ก็คือ สายสืบจู รับบทโดย คิมซองกยุน ตัวละครนี้ในช่วงพาร์ทแรกของหนังเหมือนจะไม่สำคัญ แต่พอมาถึงจุดพลิกผันของเรื่อง เขากลับเป็นตัวละครหลักที่ทำให้เรื่องราวเดินไปข้างหน้าแบบต่อเนื่องตลอดระยะเวลาหนึ่งชั่วโมงครึ่งของหนัง เริ่มตั้งแต่การเข้ามามีส่วนช่วย “ซูฮยอน” ช่วงที่รับมือกับการถูกคุกคาม ไปจนถึงช่วงท้ายหลังการจากไปของ “สายสืบนา” ที่เอาชีวิตเข้าแลกตอนที่เธอถูกคนร้ายลักพาตัวไปจากห้องนอน ถ้าใครยังประทับใจกับบทบาทคุณพ่อจอมพลังผู้รักลูชายยิ่งกว่าสิ่งใด ๆ บนโลกจากซีรีส์เรื่อง Moving คาแรคเตอร์ของนายตำรวจไซเบอร์ที่เขาต้องมารับในหนังเรื่องนี้ จะทำให้เรานึกถึงตัวละครนั้นแน่นอน ไม่ว่าจะความอารมณ์ร้อน หมัดหนัก หรือความทรหดเวลาเผชิญหน้ากับฆาตกรตัวจริง คิมซองกยุน เอาอยู่กับบทบาทนี้จริง ๆ
แต่ถ้าถามว่าหนังมีบาดแผลอะไรที่ดูแล้วไม่ค่อยสมเหตุสมผลหรือเปล่า ก็ต้องบอกว่ามีพอสมควร แต่มองข้ามไปได้อยู่บ้าง ยกตัวอย่างเช่น วิธีการช่วยเหลือเหยื่อ หรือวางแผนในการจับตัวฆาตกร ทั้งที่เนื้อเรื่องก็บอกไว้ชัดเจน ว่าแผนกคดีอาชญากรรม กับ แผนกอาชญากรรมทางไซเบอร์แยกกัน แต่ระบบการทำงานของฝั่งตำรวจไซเบอร์กลับไม่มีแนวทางที่สามารถช่วยป้องกันเหยื่อได้จริงเลย กลายเป็นว่าพอเวลาผ่านไป ตัวละครอย่าง “ซูฮยอน” กลายเป็นคนนำ และวางแผนการ เพื่อเอาตัวเองไปเป็นเหยื่อล่อ และเปิดโปงโฉมหน้าของฆาตกร ที่มุ่งเป้าเจาะจงมาที่เธอเพียงคนเดียว ตลอดระยะเวลาช่วงที่มันกำลังกบดานหนีการตามล่าจากกรมตำรวจ
ดังนั้น หากจะให้แบ่งการเล่าเรื่องของ “ทาร์เก็ต เป้าเชือด” ออกเป็นพาร์ท คงแบ่งได้เป็นสามช่วง คือ ช่วงวางแผนการ เชื่อมโยงตัวละครเข้าด้วยกัน ช่วงที่สอง คือ ช่วงจุดพลิกผัน เมื่อซูฮยอน เริ่มตกเป็นเป้าหมายของฆาตกร และช่วงที่สาม คือ ช่วงวางแผนล่อให้ฆาตกรเผยตัว ซึ่งถ้าถามว่าเราชอบจุดไหน ช่วงท้ายพาร์ทสองกับสาม หนังออกแบบมาได้สนุกมากจริง ๆ โดยเฉพาะฉาก Flash Back ที่เล่าเรื่องของเหยื่ออีกคน ที่เจอรูปแบบคล้าย ๆ กัน ทีมงานเซ็ตฉาก ภาพ และเสียงออกมาได้ระทึกขวัญมาก เหมาะกับการรับชมในโรงภาพยนตร์ แต่ถ้าใครขวัญอ่อน ก็แนะนำว่าให้จับเบาะ ของคุณไว้ดี ๆ ถึงฉากแบบนี้จะไม่ได้มีเยอะมาก แต่มาทีไร เอาอยู่ทุกครั้ง
โดยสรุปแล้ว เราคิดว่า Target ทาร์เก็ต เป้าเชือด” เป็นหนังเกาหลีอีกหนึ่งเรื่องที่ออกแบบฉาก และเรื่องราวได้ลุ้นระทึกสมกับความเป็นหนังระทึกขวัญได้ดีมาก มีจังหวะหลอก จังหวะผ่อนคลาย ให้ผู้ชมได้พักจากความเครียด และกดดันเป็นระยะ ในขณะที่เส้นเรื่องหลักก็ยังเดินหน้าไปได้ตลอด “ชินฮเยซอน” ใส่อารมณ์ความหวาดกลัวให้กับตัวละคร “ซูฮยอน” ไว้ดีมากจริง ๆ ดูแล้วแอบหลอน และลุ้นเอาใจช่วยให้ตัวละครดวงซวยอย่างเธอ รอดพ้นจากการถูกตามล่าสักที
19 ตุลาคมนี้ ในโรงภาพยนตร์เท่านั้น
