“แม่ดีที่สุด” อาจเป็นเรื่องจริงของใครบางคน แต่สำหรับบางคนก็คงไม่ใช่ พิสูจน์ได้จากแม่ของมุนดงอึน (รับบทโดยซงฮเยคโย) ที่แฟน ๆ ซีรีส์เรื่อง The Glory รู้กันดีว่าแม่ของมุนดงอึนอย่างจองมีฮี ผู้หญิงผมทองส้มที่เหมือนมาจากนรก ทั้งชอบเอะอะโวยวายและน่ารังเกียจ รับบทโดยพัคจีอา ผู้ชมต่างเถียงกันว่าใครร้ายที่สุดในเรื่อง และแม่ของมุนดงอึนก็เป็นหนึ่งในตัวเลือกนั้น (คำเตือน: บทความนี้มีสปอย)
ถึงแม้บทแม่ของมุนดงอึนจะไม่ได้เป็น “บทเด่น” แต่กลับได้กระแสตอบรับที่ดี
แม้จะไม่ได้มีบทมาก แต่พัคจีอาได้เป็นที่รู้จักไปทั่ว 2 คำที่อธิบายได้ถึงตัวละครจองมีฮีคือ ขยะที่มีตัวตน ปกติแล้วคำนี้มักใช้กับตัวร้ายที่เป็นผู้ชายที่ฆ่าคน, ข่มขืน, ทำร้ายร่างกาย, ทำผิดด้านประเวณีอย่างไร้จิตสำนึก แต่แม่ของมุนดงอึนให้นิยามใหม่กับคำนี้
แม่ของมุนดงอึนอาจไม่ใช่ตัวร้ายที่มีแผนการชั่วร้ายเหมือนกับแม่ของยอนจิน (รับบทโดยยุนดากยอง) ที่พยายามทุกทางเพื่อรักษาชื่อเสียงของเธอ (และลูกสาว) แต่ก็ยอมทิ้งและใช้ลูกสาวเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว
แรงจูงใจหลักของเธอคือความโลภ
เรื่องคงจะจบอย่างรวดเร็วถ้าแม่ของมุนดงอึนไม่ได้เซ็นสัญญาเพื่อเพิกเฉยลูกสาวที่ถูกอันธพาลในโรงเรียนรังแก ถ้าเธอไม่ได้ “ขาย” ลูก แก๊งค์อันธพาลพวกนั้นก็จะถูกประณามจากการกระทำที่ไร้มนุษยธรรมของพวก ส่วนมุนดงอึนก็คงจะไม่วางแผนแก้แค้นที่ซับซ้อนขนาดนั้น และกลุ่มอันธพาลบางคนอาจกลายเป็นคนที่ดีขึ้นเมื่อเติบโตมา
ฉากสำคัญที่ดงอึนพูดกับแม่ การทรยศครั้งแรกเป็นสิ่งที่จุดประกายทุกอย่าง สุดท้ายแม่ก็เอาความต้องการของตัวเองเป็นที่ตั้งมากกว่าจะทำตามความต้องการของลูก ต่อมาเธอทำลายหน้าที่การงานของดงอึนโดยการรับสินบนจากพ่อแม่ของนักเรียน เธอถึงกับเลิกเมาเพื่อหาที่อยู่และของดงอึนและขู่ว่าแม่จะหาดงอึนเจอไม่ว่าดงอึนจะซ่อนอยู่ที่ไหน เป็นการตีความของคำว่า “เลือดข้นกว่าน้ำ”
(กระทรวงยุติธรรมเกาหลีใต้ยืนยันว่ามีวิธีทางกฎหมายในการป้องกันความรุนแรงในครอบครัว หนังสือพิมพ์ The Korea Herald รายงานว่ามีกฎหมายที่พ่อแม่ “เป็นผู้ก่อความรุนแรงในครอบครัว”)
แอลกอฮอล์และยาเสพติดสำคัญกว่าลูก
สิ่งที่ทำให้ดงอึนหัวใจสลายและครอบครัวกลายเป็นครอบครัว toxic ได้มากที่สุดคือแม่ที่ขาดความสำนึกผิดต่อการกระทำของตนเอง เธอไม่เคยรู้สึกผิดกับความเจ็บปวดและความทุกข์ที่เธอทำต่อลูก แต่เธอกลับโทษดงอึนเมื่อเธอทำผิดพลาด ดงอึนเผชิญหน้ากับแม่และพูดถึงเรื่องราวในอดีต แม่กลับโกรธและปฏิเสธไม่ยอมรับความเสียหายที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอ แล้วจะโทษอะไรได้ล่ะ? คงเป็นการใช้สารเสพติดผิดกฎหมาย
สิ่งที่ทำให้ตัวละครจองมีฮีเป็นที่จดจำคือพัคจีอาแสดงให้เห็นว่าเธอติดยาและตัวละครนี้ก็ไม่มีพัฒนาการใด ๆ เลย ใบหน้าที่ไร้ยางอายและเสียงหัวเราะแหลม ๆ รวมไปถึงรูปลักษณ์ที่ดูน่ารังเกียจของเธอก็ส่งผลในการทำให้ผู้ชมตะโกนออกมาด้วยความหงุดหงิด เธอเชื่อว่าเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกทำร้ายโดยมีลูกสาวเป็นจุดจบของชีวิต เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เงินมาซื้อแอลกอฮอล์และยาเสพติด
น่าเศร้าที่ตัวละครแม่ของดงอึนเป็นตัวแทนของความเป็นจริงที่โหดร้ายสำหรับคนทั่วโลกจำนวนมาก โรคพิษสุราเรื้อรังและการติดเหล้าอาจส่งผลกระทบที่เลวร้ายต่อครอบครัว ตัวละครนี้ที่แสดงออกมาอย่างหยาบคาบและตรงไปตรงมา ความเห็นแก่ตัวของแม่และการขาดความเห็นใจต่อการดิ้นรนของลูกสาวเป็นสิ่งเตือนใจของคนที่ได้รับผลกระทบจากยาเสพติด
เธอสมควรได้รับจุดจบแบบนี้มั้ย?
ผู้เขียนบทความนี้หวังว่าดงอึนจะผลักแม่ไปในกองไฟตอนที่แม่คลั่งและจุดไฟจากเตาถ่ายเผาอพาร์ทเม้นท์ แม้กระทั่งในตอนนั้นเธอก็ทำเพื่อทรมานจิตใจของลูกมากกว่าเดิม แต่สิ่งที่ยอดเยี่ยมใน The Glory คือการที่ดงอึนมือไม่เปื้อนเลือดเลย กับแม่ ดงอึนฆ่าแม่ด้วยความเมตตาคือการมอบสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ กับแม่ แต่แม่ต้องจ่ายเงินหลายล้านวอนแทนที่จะฟ้องข้อหาทำร้ายคนในครอบครัวและปล่อยแม่ตายในคุก
